17 Kasım 2015 Salı

Principles of Accounting

http://www.principlesofaccounting.com/

Genel İmal Giderlerinin Üretim Maliyetlerine Yüklenmesi



Genel İmal Giderlerinin Üretim Maliyetlerine Yüklenmesi
Hüseyin Yalçın
YMM / Tax Partner
huseyinyalcin@hsyaudit.com
(11.10.2012)

Tüm Makaleleri

1-Genel Bilgi

Genel imal giderlerinin esas üretim gider yerlerine dağıtılması gerekir. Bu nitelikteki giderlerin bazıları direkt olarak ilgili gider yerlerine aktarılabilir. Bazılarının ise giderin niteliği ve imal edilen mallar arasındaki ilişkiye dayalı olarak anlamlı dağıtım ölçüsü (anahtarı) ile gider yerlerine dağıtılması gerekmektedir.
Genel imal giderlerinin tamamı mamullerin maliyetine aktarılmaz. Bir kısmı imalat ve stok maliyetlerine verilirken bir kısım satışların maliyetine, bir kısmı da sonuç hesaplarına aktarılacaktır.

2-Genel İmal Giderlerinin Dağıtım Ölçüsü

Vergi yasalarında ve muhasebe sistemi uygulamasında dağıtım ölçülerine ilişkin bir düzenleme yoktur.
Her işletme kendi bünyesine uygun, giderleri dağıtılacak gider yerinden yararlanmayı en iyi biçimde ölçebilecek objektif dağıtım anahtarını belirlemelidir.
Genel imal giderlerinin üretim maliyetine yüklenmesinde kullanılan ölçülerden bazıları şunlardır:
·         Direkt işçilik saatleri ölçüsü,
·         Direkt işçilik ücretleri ölçüsü,
·         Makine saatleri ölçüsü,
·         Esas maliyet ölçüsü,
·         Kullanılan elektrik enerjisi miktarı ölçüsü,
·         Direkt ilk madde ve malzeme maliyeti ölçüsü
Direkt İşçilik Saatleri Ölçüsü
Emek yoğun sanayi kuruluşlarında geçerli olan ve sıklıkla kullanılan bir ölçüdür.
Genel imal giderlerinin dağıtımında, esas üretim gider yerlerindeki direkt işçilik saatlerinin toplam işçilik saatine olan oranı esas alınır.
Örnek
İşletmede 3 farklı esas üretim gider yeri vardır. Her bir esas üretim gider yeri için yapılmış direkt işçilik saatleri aşağıdaki gibidir:
A esas üretim gider yeri 25 saat
B esas üretim gider yeri 15 saat
C esas üretim gider yeri 40 saat
Toplam işçilik Saati80 saat
İşletmede bir yardımcı üretim yeri vardır. Dönem içerisinde bu yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderlerinin toplamı 60.000,00 TL’dir.
Her bir esas üretim gider yerinin maliyetine eklenecek genel imalat gideri aşağıdaki gibi olacaktır:
A esas üretim gider yeri (25 / 80) x 60.000,00=  18.750,00
B esas üretim gider yeri (15 / 80) x 60.000,00=  11.250,00
C esas üretim gider yeri (40 / 80) x 60.000,00= 30.000,00
Toplam  60.000,00
Direkt İşçilik Ücretleri Ölçüsü
Bu yöntem daha çok gider yerlerinde işçilik ücretlerinde önemli farklılıkların olmadığı durumlarda uygulanmaktadır.
Genel imal giderlerinin dağıtımında, esas üretim gider yerlerindeki direkt işçilik giderlerinin toplam işçilik giderlerine olan oranı esas alınır.
Örnek
İşletmede 4 farklı esas üretim gider yeri vardır. Her bir esas üretim gider yeri için yapılmış direkt işçilik giderleri aşağıdaki gibidir:
A esas üretim gider yeri 2.500,00 TL
B esas üretim gider yeri 1.500,00 TL
C esas üretim gider yeri 3.000,00 TL
D esas üretim gider yeri 2.000,00 TL
Toplam işçilik gideri9.000,00 TL
İşletmede bir yardımcı üretim yeri vardır. Dönem içerisinde bu yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderlerinin toplamı 5.400,00 TL’dir.
Her bir esas üretim gider yeri maliyetine eklenecek genel imalat gideri aşağıdaki gibi olacaktır:
A esas üretim gider yeri (2.500,00 / 9.000,00) x 5.400,00 = 1.500,00
B esas üretim gider yeri (1.500,00 / 9.000,00) x 5.400,00 =  900,00
C esas üretim gider yeri (3.000,00 / 9.000,00) x 5.400,00 =  1.800,00
D esas üretim gider yeri (2.000,00 / 9.000,00) x 5.400,00 = 1.200,00
Toplam5.400,00
Makine Saatleri Ölçüsü
Makinelerin yoğun kullanıldığı üretim işletmelerinde bu yöntem geçerli bir yöntemdir.
Genel imal giderlerinin dağıtımında, esas üretim gider yerlerindeki makine saatinin toplam makine saatine olan oranı esas alınır.
Örnek
İşletmede 2 farklı esas üretim gider yeri vardır. Her bir esas üretim gider yeri için kullanılan makine saati miktarları aşağıdaki gibidir.
A esas üretim gider yeri 50 saat
B esas üretim gider yeri 40 saat
Toplam makine Saati90 saat
İşletmede bir yardımcı üretim yeri vardır. Dönem içerisinde bu yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderlerinin toplamı 9.000,00 TL’dir.
Her bir esas üretim gider yeri maliyetine eklenecek genel imalat gideri aşağıdaki gibi olacaktır:
A esas üretim gider yeri (50 / 90)x 9.000,00 =  5.000,00
B esas üretim gider yeri (40 / 90)x 9.000,00 =  4.000,00
Toplam9.000,00
Esas Maliyet Ölçüsü
Esas maliyet direkt ilk madde ve malzeme ile direkt işçilik giderlerinden oluşmaktadır. Bu giderlerin toplamı esas alınarak genel imal gideri dağıtımı yapılabilir.
Genel imal giderlerinin dağıtımında, esas üretim gider yerlerindeki esas maliyetin toplam esas maliyete olan oranı esas alınır.
Örnek
İşletmede 4 esas üretim gider yeri vardır. Her bir esas üretim gider yeri için yapılmış direkt işçilik ve ilk madde malzeme giderleri aşağıdaki gibidir:
 İşçilikİlk Madde MalzemeToplam
A esas üretim gider yeri 7.500,00 TL 12.500,00 TL  20.000,00 TL
B esas üretim gider yeri 2.500,00 TL 7.500,00 TL 10.000,00 TL
C esas üretim gider yeri 4.000,00 TL 10.000,00 TL 14.000,00 TL
D esas üretim gider yeri 2.000,00 TL 4.000,00 TL 6.000,00 TL
Toplam Esas Maliyet50.000,00 TL
İşletmede bir yardımcı üretim yeri vardır. Dönem içerisinde bu yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderlerinin toplamı 10.000,00 TL’dir.
Her bir mamulün maliyetine eklenecek genel imalat gideri aşağıdaki gibi olacaktır:
A esas üretim gider yeri (20.000,00 / 50.000,00) x 10.000,00 =  4.000,00
B esas üretim gider yeri (10.000,00 / 50.000,00) x 10.000,00 =    2.000,00
C esas üretim gider yeri (14.000,00 / 50.000,00) x 10.000,00 =  2.800,00
D esas üretim gider yeri (6.000,00 / 50.000,00) x 10.000,00 = 1.200,00
Toplam10.000,00

3-Genel İmal Giderlerinin Dağıtım Yöntemleri

Genel imal giderlerini yardımcı hizmet ve üretim gider yerlerinden esas üretim ve diğer gider yerlerine dağıtılmasında kullanılan dağıtım yöntemleri, dağıtımın ilk aşaması olup, buna ikinci dağıtımda denilmektedir.[1] Bu dağıtımda kullanılan yöntemlerin bazıları aşağıdaki gibidir:
Basit Dağıtım
Bu yöntemde, yardımcı üretim gider yerlerinde oluşan giderler, diğer yardımcı üretim gider yerlerine pay verilmeksizin, doğrudan esas üretim gider yerlerine dağıtılır.
Örnek
İşletmede 4 esas üretim gider yeri ve 2 yardımcı üretim gider yeri vardır. Yardımcı üretim gider yerlerinde oluşan giderler işçilik ücretleri ölçüsü esas alınarak dağıtılacaktır.
 Her bir üretim gider yeri için yapılmış direkt işçilik ücretleri ve yardımcı üretim gider yerlerinde oluşan toplam giderler aşağıdaki gibidir:
 İşçilikToplam Gider
A esas üretim gider yeri 7.500,00  
B esas üretim gider yeri 2.500,00  
X yardımcı üretim gider yeri 4.000,00 14.000,00
Y yardımcı üretim gider yeri 2.000,00 6.000,00
Yardımcı üretim yerlerinde oluşan giderlerden, diğer yardımcı üretim gider yerlerine pay verilmeyeceği için, dağıtım ölçüsü tespit edilirken, yardımcı üretim gider yerlerinde oluşan işçilik ücretleri dikkate alınmayacaktır.
Toplam işçilik ücretleri= 7.500,00 TL + 2.500,00 TL= 10.000,00 TL
X yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderinin dağıtımı
 İşçilikToplam
A esas üretim gider yeri (7.500,00 TL / 10.000,00) x 14.000,00= 10.500,00
B esas üretim gider yeri (2.500,00 TL / 10.000,00) x 14.000,00= 3.500,00
TOPLAM14.000,00

Y yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderinin dağıtımı
 İşçilikToplam
A esas üretim gider yeri (7.500,00 TL / 10.000,00) x 6.000,00= 4.500,00
B esas üretim gider yeri (2.500,00 TL / 10.000,00) x 6.000,00= 1.500,00
TOPLAM6.000,00
Kademeli Dağıtım
Bu dağıtım yöntemi imalat muhasebesi literatüründe yöndeş dağıtım, şelale sistemi ve ip merdiven usulü olarak da anılmaktadır.
Bu yöntemde yardımcı gider yerleri dağıtım tablosunda kendisinin sağında bulunan yardımcı ve esas ve diğer gider yerlerine pay verir. Kendisi öncekilerden pay almaz. Bu nedenle gider yerlerinin dağıtım tablosunda yerleştirilmesi önem arz eder. Bunun için gider yerlerinin kendi aralarında en çok hizmet veren gider yeri kendisinin daha az hizmet aldığı gider yerinden daha önce yer alır. Kısaca en fazla hizmet veren gider yeri en başa alınarak tabloda gider yerleri sıralanır.
Örnek
İşletmede 4 esas üretim gider yeri ve 2 yardımcı üretim gider yeri vardır. Yardımcı üretim gider yerlerinde oluşan giderler işçilik saati ölçüsü esas alınarak dağıtılacaktır.
 Her bir üretim gider yeri için yapılmış direkt işçilik saatleri ve üretim gider yerlerinde oluşan toplam giderler aşağıdaki gibidir:
 İşçilik SaatiToplam
A esas üretim gider yeri 40 400.000,00
B esas üretim gider yeri 60 700.000,00
X yardımcı üretim gider yeri 15 60.000,00
Y yardımcı üretim gider yeri 20 16.000,00
TOPLAM1.176.000,00
X yardımcı üretim yerlerinde oluşan giderlerden, y yardımcı üretim gider yerine pay verilecektir.
 Toplam işçilik saati= 40 + 60 + 20 = 120
X yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderinin dağıtımı
 İşçilikToplam
A esas üretim gider yeri (40 / 120) x 60.000,00 = 20.000,00
B esas üretim gider yeri (60 / 120) x 60.000,00 = 30.000,00
Y yardımcı üretim gider yeri (20 / 120) x 60.000,00 = 10.000,00
TOPLAM60.000,00
Y yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderinin dağıtımı
Toplam işçilik saati = 40 + 60 = 100
Dağıtıma esas olan gider= 16.000,00 TL + 10.000,00 TL = 26.000,00 TL
(Y yardımcı üretim gider yerinde 1. dağıtım sonucu oluşan 16.000,00 TL gider vardı. X yardımcı üretim yerinde oluşan giderlerin 2 dağıtımında, y yardımcı üretim yerine 10.000,00 TL pay verildiği için, y yardımcı üretim gider yerinde oluşan gider toplamı 26.000,00 TL olmuştur.)
 İşçilikToplam
A esas üretim gider yeri (40 / 100) x 26.000,00 = 10.400,00
B esas üretim gider yeri (60 / 100) x26.000,00 = 15.600.00
TOPLAM26.000,00
Esas Üretim Gider Yerlerinde Oluşan Giderler
 1.Dağıtımdan GelenX Yardım Üretim Gid. YerindenY Yardım Üretim Gid. YerindenToplam
A esas üretim gider yeri 400.000,00 20.000,00 10.400,00 430.400,00
B esas üretim gider yeri 700.000,00 30.000,00 TL 15.600.00 745.600,00
TOPLAM1.176.000,00
Standart Dağıtım
Bu dağıtıma, götürü ve planlı dağıtım gibi adlarda verilmektedir. Daha çok standart maliyet sistemi uygulandığında kullanılan bir yöntemdir.
Bu yöntem; dağıtıma tabi yardımcı üretim ve hizmet gider yeri giderlerinin, tahmin yoluyla veya bütçeler aracılığı ile belirlenerek, saptanan dağıtım oranlarına göre ilgili gider yerlerine dağıtılması esasına dayanır.[2]
Dağıtım standart olarak belirlenen giderlere göre yapıldığından, fiili giderler ile dağıtıma tabi tutulan standart giderler arasında farklar oluşabilir. Eksik veya fazla yüklemeden ortaya çıkan bu farkların dağıtılmasında, önceden belirlenen oranlardan yararlanılarak esas üretim gider yerlerine dağıtılması yoluna gidilir.
Örnek
İşletmede 4 esas üretim gider yeri ve 2 yardımcı üretim gider yeri vardır. Yardımcı üretim gider yerlerinde oluşan giderler işçilik saati ölçüsü esas alınarak dağıtılacaktır.
Bütçelenen giderler ile fiili giderler arasında oluşacak farklar aşağıdaki oranlar esas alınarak esas üretim gider yerlerine dağıtılacaktır.
 Dağıtım Oranı (%)
A esas üretim gider yeri 65
B esas üretim gider yeri 35
İkinci dağıtımda kullanılan direkt işçilik saatleri aşağıdaki gibidir:
 İşçilik Saati
A esas üretim gider yeri 20
B esas üretim gider yeri 30
X yardımcı üretim gider yeri 2
Y yardımcı üretim gider yeri 4
Yardımcı üretim gider yerleri için bütçe ile belirlenen giderler ve fiili olarak gerçekleşen giderler aşağıdaki gibidir:
 Bütçelenen Gider (Tahmin Edilen)Gerçekleşen Gider (Fiili Gider)
X yardımcı üretim gider yeri 20.000,00 15.000,00
Y yardımcı üretim gider yeri 30.000,00 40.000,00
TOPLAM50.000,00 55.000,00
Yardımcı üretim yerleri için bütçe ile belirlenen giderler aşağıdaki şekilde dağıtılmıştır:
X yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderinin dağıtımı
Toplam işçilik saati = 20 + 30 + 4 = 54
   Toplam
A esas üretim gider yeri (20 / 54) x 20.000,00 = 7.407,40
B esas üretim gider yeri (30 / 54) x 20.000,00 = 11.111,11
Y yardımcı üretim gider yeri (4 / 54) x 20.000,00 = 1.481,49
Toplam20.000,00
Y yardımcı üretim yerinde oluşan genel imal giderinin dağıtımı
Toplam işçilik saati = 20 + 30 + 2 = 52
   Toplam
A esas üretim gider yeri (20 / 52) x 30.000,00 = 11.538,46
B esas üretim gider yeri (30 / 52) x 30.000,00 = 17.307,69
X yardımcı üretim gider yeri (2 / 52) x 30.000,00 = 1.153,85
Toplam30.000,00
Farkların Tespiti
 (A) Bütçelenen(B) Gerçekleşen(C) Dağıtımdan Gelen(D) Toplam
(B+C)
Fark
(D-A)
X yardımcı üretim gider yeri 20.000,00 15.000,00 1.153,85 16.153,85 -3.846,15
Y yardımcı üretim gider yeri 30.000,00 40.000,00 1.481,49 TL 41.481,49 11.481,49
Toplam50.000,00 55.000,00  57.635,34 7.635,34
Bu duruma göre; esas üretim gider yerlerine standart olarak yüklenen yardımcı üretim gider yerleri giderleri 7.635,34 TL eksik yüklenmiştir. Bu fark daha önceden belirlenen oranlara göre esas üretim gider yerlerine dağıtılacaktır.
 Standart Olarak EklenenFarkToplam
A esas üretim gider yeri 18. 945,86
(7.407,40 + 11.538,46  )
4.962,95
(7.635,34 x %65)
23.908,83
B esas üretim gider yeri 28.418,96
(11.111,11 + 17.307,69)
2.672,21
(7.635,34 x %35)
31.091,17
Toplam55.000,00


[1] Gider çeşitlerinin gider yerlerine dağıtılması 1. dağıtım, yardımcı üretim gider yerlerinde toplanan giderlerin esas üretim gider yerlerine dağıtılması 2. dağıtım  ve esas üretim gider yerlerinde toplanan giderlerin üretilen mamul maliyetlerine yüklenmesi 3. dağıtım olarak adlandırılmaktadır.
[2]Prof.  Dr. Nalan Akdoğan, Maliyet Muhasebesi Uygulamaları, Ankara 1998, Sf 396

Kur Farkları, Vergi Kanunları Karşısındaki Durumu ve KDV

http://www.ceis.org.tr/dergiDocs/makale233.pdf

15 Kasım 2015 Pazar

Transfer Fiyatlandırması Yoluyla Örtülü Kazanç Dağıtımına İlişkin Özelge

Er-İş Yeminli Mali Müşavirlik Alıntı. Transfer Fiyatlandırması Yoluyla Örtülü Kazanç Dağıtımına İlişkin Özelge Örnekleri Özelge Makamı - Sayı Tarih: İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü Sayı 11395140-019.01-1018 17/04/2014 Sorun : Kredibilitesi yüksek olan Kurumun aldığı banka kredisini, ortaklarının hissedarı olduğu başka şirkete devredilmesi durumunda vergileme ve belge düzeni. Cevap : I-KURUMLAR VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN 1- Transfer Fiyatlandırması Yoluyla Örtülü Kazanç Dağıtımı Açısından ............... Bu çerçevede, bankadan temin edilen kredinin şirket ortaklarının hissedar olduğu başka şirkete aktarılması işlemi, ilişkili kişiye sunulan bir finansman hizmeti olup kredi ile ilgili her türlü masraf ve faizi doğrudan doğruya bu şirketin üstlenmesi, kurumunuz tarafından herhangi bir masrafa katlanılmaması veya finansman hizmetinin şirketin faaliyet konuları arasında bulunmaması yapılan işlemin mahiyetini değiştirmemektedir. Söz konusu finansman hizmetinin ilişkisiz bir gerçek kişi veya kuruma verilmesi durumunda verilen hizmet karşılığı ilişkisiz kişiden bir bedel talep edileceğinden, bu hizmetin ilişkili kişiye verilmesi durumunda da verilen hizmet karşılığı bir bedelin talep edileceği tabiidir. Dolayısıyla, kurumunuz tarafından bankadan kullanılan kredilerin tamamının veya bir kısmının ortakların ilgili bulunduğu şirkete kullandırılması durumunda, finansman hizmetine ilişkin bedelin, Kurumlar Vergisi Kanununun 13 üncü madde hükmü ile 1 Seri No.lu Transfer Fiyatlandırması Yoluyla Örtülü Kazanç Dağıtımı Hakkında Genel Tebliğde yapılan açıklamalara göre belirlenmesi gerekmektedir. 2- Örtülü Sermaye Açısından ............... 1 Seri No.lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliğinin "12.2.2. Banka ve finans kurumlarından temin edilerek kullandırılan borçlar" başlıklı bölümünde, kurumların iştiraklerinin, ortaklarının veya ortaklarla ilişkili kişilerin banka veya finans kurumlarından ya da sermaye piyasalarından temin ederek aynı şartlarla, yani kredi sözleşmesinin içerdiği vade, faiz oranı ve benzeri kullandırılma şartlarında herhangi bir değişiklik yapılmadan kısmen veya tamamen kullandırdığı borçlanmaların, örtülü sermaye kapsamı dışında tutulduğu; kredibilitesi olan grup şirketinin, anılan kaynaklardan temin edip ihtiyacı olan diğer grup şirketlerine aynı şartlarla kısmen veya tamamen aktardığı kredilerin, örtülü sermaye tutarının tespitinde borç olarak dikkate alınmayacağı belirtilmiştir. Buna göre; kurumunuz, bankadan temin ettiği krediyi, kredi sözleşmesinin içerdiği vade, faiz oranı ve benzeri kullanma şartlarında herhangi bir değişiklik yapmadan ilişkili kişisi sayıldığı şirkete kullandırması durumunda, söz konusu krediler bu şirketin örtülü sermaye tutarının tespitinde borç olarak dikkate alınmayacaktır. Diğer taraftan, bankadan temin edilerek aynı şartlarda ilişkili şirkete kullandırılan kredi için transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı hükümlerine göre belirlenecek emsallere uygun bir bedelin alınması, kredinin aynı şartlarla kullandırılması şartının ihlali anlamına gelmeyecek, dolayısıyla, söz konusu borçlar örtülü sermaye sayılmayacaktır. II-BANKA VE SİGORTA MUAMELELERİ VERGİSİ YÖNÜNDEN ............... Buna göre, 6802 sayılı Kanunun 28 inci maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen işlemleri esas iştigal konusu olarak yapanlar, bu işlemleri ilgili kanunlarla yetkilendirilmek veya izin verilmek suretiyle yürüten kişileri ifade etmektedir. Dolayısıyla bunların 6802 sayılı Kanunun 28 inci maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen işlemleri "esas iştigal konusu" olarak BSMV ye tabi olacak, bunlar dışındakilerin aynı fıkrada belirtilen işlemleri "esas iştigal konusu" olmadığından KDV ye tabi olacaktır." açıklamalarına yer verilmiştir. Yukarıda belirtilen hüküm ve açıklamalara göre, 6802 sayılı Kanunun ikinci fıkrasında belirtilen işlemlerden herhangi birini esas iştigal konusu olarak yapanlar banker olarak kabul edilmekte olup, ticari ve sınai faaliyette bulunmak üzere kurulan şirketinizce yapılan kredi kullandırma işlemi, şirketinizin esas iştigal konusu olarak değerlendirilemeyeceğinden BSMV nin konusuna girmemektedir. III-KATMA DEĞER VERGİSİ YÖNÜNDEN 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1/1 inci maddesinde, Türkiye'de ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi olduğu, Kanunun 17/4-e maddesinde ise banka ve sigorta muameleleri vergisi kapsamına giren işlemlerin KDV den istisna edildiği hükme bağlanmıştır. Bu hükümler uyarınca, kurumunuz kaynaklarından bağlı şirketlerinize veya iştiraklerinize faiz ve komisyon uygulanarak gerçekleştirilen ve yukarıda BSMV ye tabi bulunmadığı belirtilen borç verme işlemi KDV ye tabi olup, bu işlemin karşılığını teşkil eden faiz ve komisyon toplamı üzerinden KDV hesaplanması gerekmektedir. Öte yandan, kurumunuzca bankalardan ve diğer finans kuruluşlarından temin edilen kredilerin bağlı şirketlere veya iştiraklere herhangi bir bedel eklenmeksizin aynen aktarılması işleminde KDV hesaplanmayacaktır. Ancak, aktarılan kredi tutarına ilaveten herhangi bir bedel alınması halinde ise bu bedel, kurumunuzun sunduğu hizmetin karşılığını teşkil edeceğinden, genel oranda katma değer vergisine tabi tutulacaktır. IV-VERGİ USUL KANUNU YÖNÜNDEN 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227 nci maddesinde, bu Kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsikinin mecburi olduğu belirtilmiş, 229 uncu maddesinde, fatura, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika olarak tanımlanmış, 231 inci maddesinin beş numaralı bendinde ise faturanın, malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azami yedi gün içinde düzenleneceği ve bu süre içerisinde düzenlenmeyen faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı hüküm altına alınmıştır. Buna göre, bankadan temin edilen kredinin aynı faiz oranı ve masrafları ile ilişkili şirkete kullandırılması işlemi, krediyi kullandıran şirket tarafından ilişkili şirkete sunulan bir finansman hizmeti mahiyetinde olup, bu hizmet dolayısıyla Kurumlar Vergisi Kanunu ve ilgili genel tebliğ çerçevesinde bedelin belirlenmesi, düzenlenecek faturada katma değer vergisinin gösterilmesi ve defter kayıtlarının yapılması gerekmektedir. Ayrıca, tek düzen muhasebe sisteminin uygulanmasına ilişkin açıklamalar, 26/12/1992 tarih ve 21447 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 1 Sıra No'lu Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği ve daha sonra bu konuda yayımlanan diğer tebliğlerde yapılmış bulunmaktadır.